۶ روز دیگر

++ آقای گنجی متاسفم ٬ از اینکه می بینم ۶ سال عمر شما در راه آزادی بیان و دمکراسی من و هموطنان من در زندان گذشت و  ما جز سخن گفتن از شما  کار دیگری نکردیم ٬از ایرانی بودن خودم شرمم می گیرد٬ حرف های شما ٬ کتب های شما ٬ روز های زندان شما ٬ روز های اعتصاب غذای شما برای من ارزش و افتخار ملی اش از صد مدال طلای رضا زاده ها بیشتر است ٬ نام اکبر گنجی خود هزاران حرف در خود دارد ٬ نیازی به سرودن شعر حماسی ندارد ٬ متن آنچنانی نمی خواهد . دیگر لازم نیست برای بالیدن به ایرانمان به قرن ها پیش برویم ٬ حالا شما را داریم ٬ آقای گنجی شرمنده روی شما هستم کاری از دستم ساخته نیست جز این معدود نوشتن ها و آن شمارنده معکوس ٬می ترسم که در این هیاهوی آخر سال و حرف های هسته ای روز آزادیتان بیاید و شما را رها نکنند. می ترسم که به نام مصلحت و دشمن های خیالی ٬حق را نا حق جلو دهند. امنیت ملی برای من شما هستید ٬ کسی که آرمان های ایرانیان معامله نمی کند ٬ که یکی بودن سخن و عمل را معنا می کند ٬حق حقوقمان را به ما می آموزد « حقوق شهروندی بر ۳ نوع است : حقوق مدنی (آزادی افراد برای زندگی در هر جایی که انتخاب کنند٬ آزادی بیان و مذهب ٬حق مالکیت ٬ حق دادرسی یکسان در برابر قانون )   حقوق سیاسی ( به ویژه حق شرکت در انتخابات و انتخاب شدن و حق نا فرمانی ) حقوق اجتماعی ( مزایای بهداشتی و در مانی ٬ تامین اجتماعی در صورت بیکاری ٬ تعیین حداقل سطح دستمزد »  به ما آموزد که در برابر هر ظلمی خاموشی نباید ٬ آرمان ملی از منفعت طلبی های شخصی جایگاهش صد ها مرتبه بالاتر است . آزادی شما را لحظه شماری می کنم ٬ آزادی شما برای من ٬ نشان ازآن است ٬ که در نهایت تفکر بر تعصب و جهل پیروز خواهد شد.
 
 

امروز ١٩ روز از اعتصاب غذای من می‌گذرد. در ابتدای خرداد ماه ، ١١ روز در اعتصاب غذابودم. از ٢١ خرداد مرحله دوم اعتصاب غذا آغاز شد. در مجموع ، طی ٣٠ روز اعتصاب غذا ، وزن من از ٧٧ کیلوگرم به ٥٨ کیلوگرم کاهش یافته است. یعنی طی یکماه ١٩ کیلو کاهش وزن. مرا در سلول انفرادی بند ٢٤٠ حبس کردند ومجازاتهای اضافی دیگری چون ممنوع التلفن بودن ، ممنوع الملاقات بودن ، ممنوعیت مطالعه روزنامه و ممنوعیت استفاده از هواخوری را برمن تحمیل کردند.

 
 

امروز (یکشنبه، ١٩/٤/١٣٨٤) دقیقاً ٣٠ روز از اعتصاب غذای من می‌گذرد، طی دو مرحله اعتصاب غذا (یازده روز در ابتدای خردادماه، سی روز از بیست و یکم خرداد ماه) وزن من از ٧٧ کیلوگرم به٥٥ کیلو گرم کاهش یافته است، یعنی٢٢ کیلوگرم کاهش وزن در عرض ٤١ روز اعتصاب غذا. برای بسیاری در داخل و خارج از کشور این پرسش مطرح است که چرا اعتصاب غذا کرده‌ام و چرا از طریق خود ویرانگری بدنبال رسیدن به هدف‌های مشروع هستم. مگر عقلانیت عملی حکم نمی‌کند که وسائل و روش‌های رسیدن به اهداف با یکدیگر تناسب داشته باشند؟ مگر عقلانیت نظری حکم نمی‌کند که برای کلیه ادعا‌ها (اعتقادات و باورها) دلایل متناسب ارائه شود؟ آیا کنشی که انجام می‌دهم با عقلانیت نظری و عملی سازگار است؟ آیا با روشی که در پیش گرفته‌ام نزد عقلا و آزادی خوا‌هان و مدافعان حقوق بشر دیوانه تلقی نمی‌شوم؟ در اینجا با توجه به ضعف شدید جسمی که توانم را کاملا تحلیل برده است، سعی خواهم نمود تا مواضع خود را بطور شفاف و روشن با همگان در میان بگذارم.

۷ روز دیگر

یاد آوری به خود !

Iranian soldiers with chemical masks posing in front of sign reading: "Hey brother, smile".
 
 
An Iranian mother mourns the loss of her son in a war cemetery in Hoveizeh 
 
 
پاسخی به افرادی که چون دکتر شیرزاد ها فکر می کنند

جناب آقای دکتر این بار مسئله خیلی جدی تر این حرف هاست.. این بار سخن از یک سری جوانان مذهبی نیست که بر حسب عقده های کودکی ،جوانان این مزوبوم را به باد کتک می گرفتند نیست. مسئله رفتن عده ای از سیاسیون به زندان های وحشت ، یا قتل فلانی و فلانی نیست ،این بار صحبت تحریم است ، صحبت جنگ است . واژه های کتاب خانه ای برای نوشتن کتاب زیبا ست ، سرگرم کننده است ، برای انگ زدن به این و آن زیبا ست ،هیجان می آورد. دیگر به انتظار این سخنان روشن فکرانه نشستن فایده ای ندارد ، مسئله ، مسئله امنیت ماست ، هر کس کاری از دستش بر می آید ، باید انجام دهد ، کجا باید می رفتند ، می آمدند پیش شما ، پیش خاتمی ها . ببخشید چی مشمئز کننده بود ، اصلا سخنرانی آنها در سنای آمریکا گوش کرده اید ، یا اخبار جسته گریخته شما را رساند به اینجا و در باب آن سخن راندید . می دانید چرا می گویم نشنیدید ، اگر آن را شنیده بودید ، صحبت های رسانه های بیگانه را هم می شنیدید ، متوجه می شدید که دیگر صحبت از دشمن خیالی نیست ، دیگر دروغ های رهبری و رسانه اونیست ، نفس های دشمن را در روی شانه های ایرانمان احساس نمی کنید ، یا همچنان به دنبال قدرت از دست رفته هستید ، که به این و به آن انگ می زنید ، یا شما هم موجودیت خود را از همین انگ زدن ها به دست آورده اید ، جنگ شود چه کار می کنید ؟ حتما می خواهید تحصن می کنید ، یا فرزندانتان را به خارج ها می فرستید ،بعد بیاید و از خون جوانان دیگران برای خود بهره بجویید .
افتخار میکنید که در هر حادثه ای که در دوران مجلس ششم برای جنبش دانشجوی رخ داد، شما و دوستانتان عکس العمل قانونی در حد مقدورات خود را داشتید و به حمایت از آنها برخاستید!هنوز حافظه ما آنقدر ضعیف نشده .  ببخشید چه کار کردید که به آن افتخار می کنید همه را گرفتند و بردند و کتک زدند ، لال کردند ٬شما در مجلس بر سر کله هم می زدید ، تحصنتان رادر اواخر دوران مجلس یادتان رفته ، زمانی که موقعیت خود را از دست رفته می دیدید تحصن کردید ، اما دانشجویان از شما حمایت نکرند .حتما ناراحت شدید ! چرا ! یادتان رفته با چه شعاری آمده بودید ، برای آن شعار ها چه کردید ؟ با هم در گیر شدید . برای گنجی ها چه کردید ، نگویید الان چه می کنید ، آن زمان چه کردید ؟ حاضر شدید منافع خود را به خطر بیاندازید ، یا به دنبال کم بودن حقوق هایتان در مجلس بودید.... شور دانشجو و دانشگاه چه شد؟ پشت دانشجویان که ایستاد؟

حالا می خواهند نگذارند که ایرانمان را ویران کنند ، ایرانی که شما می خواستید دوباره آنرا بسازید!،آن هم با حرف ! آقای محترم دعوای سیاسی بین قمر خانم و سکنیه جان نیست که به خیر بگذرد و بگویید اشکالی ندارد این احمدی نژاد آمد خاتمی رفت ، اگر کاری از دستتان ساخته نیست ، لااقل با حرفهایتان کارهای دیگران را خراب نکنید .

۸ روز دیگر

ماخذ : کسوف

حمله نیروى انتظامى به تجمع روز زن در پارک دانشجو  از مردانگی و غیرت جز حمله و وحشیگری آن هم به زن چیزی به شما نیاموخته اند .

 

۸ روز دیگر

سکوت ملی تا به کجا ؟

سکوت ملی٬ مصلحت ملی ٬ خفقان عمومی ما را کشاند تا به شورای امنیت . حالا شعار هیهات من الذله است که دیوار بت خانه های مسجد نما را می شکافد ٬ و فتح قله های رفیع علم و دانش است که توسط نخبگان خیالی بدست می آید . مبارزه خیالی آقایان با استکبار  ٬ به واقعیت تبدیل می شود و در میان احساسات میهن پرستانه و دینی است که هر روز هر روز به بازیچه گرفته می شود . کاش چونین بود ٬ کاش برای بدست آوردن ارزش ها و عزت ملی اینگونه هزینه ها پرداخت می شد . هزینه ! کدام هزینه ! مگر رفتن پرونده ما به شورای امنیت هزینه دارد. مگر بوی تحریم را احساس نمی کنی ٬ مگر سایه جنگ بر آسمان ایران نیامده  ٬ تحریم را می شناسی ؟ می دانی جنگ یعنی چه ؟ حتما تو را به یاد صدای آهنگران و فیلم های حاتمی کیا و یا خلوص نیت و دعای کمیل و شهادت ظهور آقا می اندازد ٬امروز عراق را نگاه کن ٬ شاید فردای ما باشد ٬ امام زمان کجا ست ؟ مگر عراقیان کافر بودند . حتما به انتظار دموکراسی آمریکایی نشسته اید ٬ به عکس بالا خوب نگاه کن اثری از دموکراسی بوش می بینی ؟

دیگر نوشتن از جنایت های نظام و کاریکاتور لاریجانی کشیدن و از شو های احمدی نژاد گفتن و بذله گویی های هسته ای تفاوتی ندارد ٬ بهتر است به جای حرف یا سکوت ٬ کاری بکنیم .

۱۰ روز دیگر

+

ایران به همه ایرانیان تعلق دارد و ایرانیان مسائلشان را با گفتگو حل خواهند کرد ٬نه با ترور و حکومت وحشت . هر کس دست به اسلحه برد و با خشونت مخالفانش را از صحنه خارج کرد ایرانی نیست .  

ما از  قدرت خدایان جعلی زمینی می کاهیم تا مردم فرصت و امکان پرستش خدای واقعی را داشته باشند ٬ قدرت مطلقه زمینی مانع پرستش خدای لامکان است .

اگر ساختار سیاسی٬ دمکراتیک نشوند و شهروندان نتوانند حکومت دلخواه خود را سر کار آورند و دائما از طریق نهاد های مدنی و رسانه های آزاد بر آنها نظارت کنند و آنها را به نقد بکشند ٬ همیشه باید فساد های گسترده و پنهان را انتظار داشت . گوهر توسعه سیاسی ٬آزادی بیان ٬ مشارکت فعال شهروندان در عرصه عمومی ٬شفافیت و علنیت است .

.................... اکبر گنجی

اکبر گنجی:
شش سال حبس من غیرعادلانه بود
مواضع من در مقایسه با گذشته رادیکال‏تر شده است
از یک طرف اصلاح‌‏طلب و از سوی دیگر انقلابی هستم

+++

وظیفه دولتمردان ایجاد محدویت های توجیح پذیر است ٬  دولت ها تنها کارخانه های آدم سازی هستند ٬ آدم سازی برای یک ایده لوژی خاص . زمانی ایده لوژی شما اقتصاد آزاد است و زمانی عدالت اجتماعی ..... اگر ایده لوژی شما توجیح پذیر نباشد ٬چه می توان کرد ٬جز به زور قبولاندن و یا به عبارتی به زور خوراندن. 

++++

 ۸  مارچ روز جهانی زن بر همه بانوان گرامی مبارک باشد . به امید روزی که تبعیض جنسیتی و نژادی از تمام سطوح زندگی بشریت رخت بندد .