۸ روز دیگر

آذین پنج‌شنبه 18 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 08:48 ق.ظ http://www.pesareparsi1.blogsky.com

درود بر شما/از اینکه با دیدی ژرف به یرامون مینگرید خشنودم!و از این بابت دلشادم که دشمنی با جمهوری اسلامی تو را در دام دوستی با آمریکا نیانداخته (=دوستی خاله خرسه)بدرود

در تمامی عرصه ها تعادل بهترین اعمال است٬ نه آمریکا دشمن ماست و نه خیر خواه ما! در دنیا ما ٬هر کشوری تنها حافظ و مدافع منافع ملی خود است .

من پنج‌شنبه 18 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 09:01 ق.ظ

من هم متاسفم..
تا بوده همین بوده..
راستی وبلاگ من حذف شده.. نمی خوای لینکمو برداری؟!

دلم نیومد گفتم شاید یه روزی نظرت عوض شد !

پیمان پنج‌شنبه 18 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 10:06 ق.ظ http://peyman59.blogsky.com

سلام
راستش در مورد آزادی زنان نظر من با بعضی متفاوت است. من معتقدم در ایران برای زنان محدودیت به آن معنا که غیر قابل تحمل باشد وجود ندارد.
در همین کشورهای عربی هنوز زنان حق ندارند رانندگی کنند. حق رای دادن ندارند. ( البته فکر می کنم کویت به تازگی حق رای زنان را تصویب کرده باشد). و اینکه فکر نمی کنم به آزادی دختران ما در خیابان بتوانند بگردند.
البته قبول دارم که دختران ما امنیت ندارند، اما این مساله جدای از آزادی است.
به خاطر حمله به این زنان نیز متاسفم.

پیمان جان آزادی نسبی زنان در ایران را بگذار به حساب جسارت و شجاعت و فرهنگ غنی ایرانی ٬ آیا شایسته است مردم ما ٬ زنان ما با چونین فرهنک غنی و پیشینه تاریخی با اعراب بادیه نشین مقایسه کرد که هر آنچه در این ۱۰۰ سال اخیر بدست آورده اند مرهون کشف نفت است .
نه من می توانم از محدودیت صحبت کنم ٬ نه شما ٬ آن را باید از زبان خود زنان بشویم که محدودیت ها را با گوشت و استخوان خود درک کرده اند ....
هنوز هم در قرن ۲۱ در نقاطی از ایران خودمان بچه های دختر را به خاطر ننگ برای خانواده می کشند !

[ بدون نام ] شنبه 20 اسفند‌ماه سال 1384 ساعت 01:57 ب.ظ

من به عنوان یک زن شما را دوست دارم .