۸ روز دیگر

سکوت ملی تا به کجا ؟

سکوت ملی٬ مصلحت ملی ٬ خفقان عمومی ما را کشاند تا به شورای امنیت . حالا شعار هیهات من الذله است که دیوار بت خانه های مسجد نما را می شکافد ٬ و فتح قله های رفیع علم و دانش است که توسط نخبگان خیالی بدست می آید . مبارزه خیالی آقایان با استکبار  ٬ به واقعیت تبدیل می شود و در میان احساسات میهن پرستانه و دینی است که هر روز هر روز به بازیچه گرفته می شود . کاش چونین بود ٬ کاش برای بدست آوردن ارزش ها و عزت ملی اینگونه هزینه ها پرداخت می شد . هزینه ! کدام هزینه ! مگر رفتن پرونده ما به شورای امنیت هزینه دارد. مگر بوی تحریم را احساس نمی کنی ٬ مگر سایه جنگ بر آسمان ایران نیامده  ٬ تحریم را می شناسی ؟ می دانی جنگ یعنی چه ؟ حتما تو را به یاد صدای آهنگران و فیلم های حاتمی کیا و یا خلوص نیت و دعای کمیل و شهادت ظهور آقا می اندازد ٬امروز عراق را نگاه کن ٬ شاید فردای ما باشد ٬ امام زمان کجا ست ؟ مگر عراقیان کافر بودند . حتما به انتظار دموکراسی آمریکایی نشسته اید ٬ به عکس بالا خوب نگاه کن اثری از دموکراسی بوش می بینی ؟

دیگر نوشتن از جنایت های نظام و کاریکاتور لاریجانی کشیدن و از شو های احمدی نژاد گفتن و بذله گویی های هسته ای تفاوتی ندارد ٬ بهتر است به جای حرف یا سکوت ٬ کاری بکنیم .