روزگار می گذرد اما به سختی

روزی
خواهم آمد، و پیامی خواهم آورد.
در رگ‌ها نور خواهم ریخت.
و صدا خواهم در داد: ای سبدهاتان پر خواب! سیب
آوردم، سیب سرخ خورشید.
.....
.......
رهگذاری خواهد گفت: راستی را، شب تاریکی است،
کهکشانی خواهم دادش
هر چه دشنام ، از لب‌ها خواهم برچید.
هر چه دیوار، از جا خواهم برکند.
......
.........
آشتی خواهم داد.
آشنا خواهم کرد
راه خواهم رفت.
نور خواهم خورد.
دوست خواهم داشت.
                                   
                                                                           پیامی در راه
                                                                               سهراب
                                                    

شروعی از روی خستگی
خستگیی از روی عادت
عادتی از روی بی تفاوتی
بی تفاوتی به این همه تفاوت 
.....
سلام