۱۸ روز دیگر

گذشتن از کنار افرادی که برای آزادی ما تلاش کرده اند ٬ برای ما کاری عادی شده است .در تاریخمان بگردید ٬بی شک نام های فراوانی را پیدا می کنید . بسته بودن جامعه و تک صدایی بودن (بی اهمیت و پوچ جلوه دادن وقایع )  سبب شده که ما در شرایطی که باید حامیشان باشیم ٬ آنها را تنها گذاشته ایم .

اگر امروز من و شما ٬در مورد بسیاری از مسائل کشورمان و واقعیت های تلخ و دروغین جامعه (نه در مقیاس کلان ٬حداقل در جامعه کوچکی که در آن کار یا تحصیل می کنی) بی هیچ ترس و واهمه سخن می رانیم و بر این جسارت و رک گویی بر خود می بالیم ٬ آنرا مدیون کسانی چون اکبر گنجی ها هستیم .نگاهی به نسل قبل از خودت بیانداز ٬ چنان کرده بودند با ایشان ٬که جرات اعتراض برای استیفای حقوق خود را از دست داده بودند...... پیش از این اعتراض برادران شرکت واحد را که برای استیفای حقوق صنفی خود و نه هیچ چیز دیگر ٬ به بدترین شکلی مهرورزی کردند ٬حتی به زن و بچه های آنان رحم نکردند ٬ و ما در خانه در کنار رسانه های بیگانه و کامپیوتر و.... تنها به نظاره و دلسوزی نشستیم! چه سود که صدایی از ما بر نخواست ٬ گروهی به حمایت آنها نشتافت .

تنها ۱۸ روز تا آزادی اکبر گنجی باقی مانده ٬ مردی که برای بدست آوردن آزادی بیان برای همه ما ٬ هر چه داشت دریغ نکرد ٬که چه سرمایه ای گرانبها تر از عمر ٬و چه چیز ارزشمند تر از جان و بدن آدمی . امروز بعد از ۶ سال زندان و شکنجه و اعتصاب ٬ تنها ۱۸ روز دیگر به آزادی او باقی مانده است ٬ روز ۲۶ اسفند را فراموش نکنیم و نگذاریم کاری کنند که فراموش کنیم ٬هر کس کوچکترین کاری که از دستش بر می آید انجام دهد تا او را نتوانند حتی ۱ روز بیشتر در زندان نگه دارند ٬کاری کنیم که فردا بر خود ببالیم که ما همان هایی نبودیم که به مصدق ها پشت می کردند.