=آدمیانی تهی
آدمیانی باد کرده ایم
که به هم تکیه داده ایم
با کله هایی همه لبریز کاه.دریغا دریغ
که جهان اینگونه به پایان می رسد
نه به بانگ انفجاری .به صدای نحیف بادی.
..........................................تی اس الیوت
==دلم برای روح انسان می سوخت و از پیروزیهای آن در
شگفت بودم چگونه این کرم ابریشم کوچک می توانست از
خود .چنین رشته ابریشمی خدایی بتراود ؟
......................................... کازانتزاکیس
سلام. یه سری هم به وبلاگ من بزن. خوشحال می شم.
سلام دوست خوب من از اشنایی با شما خوشحالم برای اشنایی بیشتر به من سر بزنید