بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد           

باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

         طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود 

ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد

         نزدی شاه رخ و فوت شد امکان حافظ                    

  چه کنم بازی ایام مرا غافل کرد

 تنهایی  .....................خدا ..................مرگ

دعا...................... ......گناه.. ..... ........ سکوت

خالی ..... ..    ... ..     نیرنگ .....  ...  ... سجاده

دروغ .... ..... ....  ....... سبز.... ..... ......   مرگ

جوان ... ........ ....... .. تو .... .... .......... شب

سرما.....  ........ مرد کارتن خواب....       . عبور  

از مهتابی به کوچه خم می شوم و به جای همه محرومان زمین گریه می کنم

.........................شاملو

دیدار خدا

در شبی از شبهای قدر در جستجوی خدا  به شهر رفتم


مردمانی دیدم که برای شفای دردهای بی درمانشان ناله سر می داند 
روحانی را دیدم که از فرت سیری و گناه پیش روی دیگران مستان و رقصان پایکوبی می کرد.
مردمانی که برای وارد شدن به یکدیگر رحم نمی کردند.
نابینایانی که مردم را گمراه می کردند
ضجه ها و اشکهای دروغین
مردمانی که از شادمانی مرگ خدا بر سر می کوفتند
فکری ندیدم ٬ خلوتی نبود
اینان برای کسانی ناله و فغان سر می داند که هیچ شناختی از آنان نداشتند
مگر می شود !!
صبحدم همه شادان و خندان از توبه
به قصر و غار های خود بازگشتند 
 تا آنچه می کردند از سر گیرند
احساس کردم که چقدر از خدا دور شدم کاش در خانه می ماندم
این صحنه ها را نمی دیدم

جز خدا در آن میان همه چیز یافتم
خدا  را تنها تر یافتم.
خدا تنها تر از دیروز بود.