دموکراسی

رسیدن به دموکراسی در ایران راهی بس طولانی است

...............

........... اشتباه نکنید منظورم رفتن این عالیجنابان دیکتاتور نیست که اگر زمانی مردم بخواهد کارشان به ماه هم نمی کشد شاهد مثالش هم گرجستان و اکراین که کمتر از ۲۰ روز حکومت های دیکتاتوریشان ساقط شد!منظور من فرهنگ مردم ماست...دیکتاتوری در عمق وجود همه ما رسوخ کرده است از روابط خانواده و فرزندان ٬روابط زناشویی٬رابطه کارمند و رئیس ٬روابط اجتماعی و شاهد مثال های فراوانی که اگر همه ما بگردیم به وفور آن را زندگی عادی خود و دیگران خواهیم یافت ...... یکی از اصول در آموزش علم اینه که تو نباید علم رو به کسی که هنوز ظرفیت پذیرش اون علم رو پیدا نکرده عرضه کنی چون اون آدم نمی تونه اون را کامل هضم کنه و بیشتر سبب شر می شود تا خیر ..... تا زمانی که ما نمی توانیم اختلافات عقیدتی میان یکدیگر در جامعه های کوچک بین خودمان تحمل کنیم چه نیازی به آزادی بیان داریم تا زمانی که ما حاضر به رعایت ساده ترین حقوق یکدیگر نیستیم چگونه می توانیم در جامعه که حرف اول آخر را قانون و حقوق مدنی افراد می زند٬ زندگی کنیم ما هنوز بین با خودمان کنار نیامده ایم از یک سو آزادی را می خواهیم از سوی دیگر خومان آزادی های مشروع یکدیگر محدود می کنیم وقتی نمی دانیم در انتخابات باید به حزب رای دهیم نه به فردی که یه سری حرف ها رو از روی هسته مبارک میزنه همان بهتر است که رهبری بالای سرمان باشد و حکومت موروثی جابه جا شود٬لااقل یه مدتی زیر دست او حکومت داری کرده و به آن آشنا تر است . وقتی معادلات زندگیمان را از آخوند بی سوادی می خواهیم که برای پاسخ دست در تنبان مبارک کرده و معلوم نیست این احکام را از کجا در آورده چه نیازی به جامعه باز داریم که در آن برخورد اندیشه باشد .....ما حاضر به اندیشدن نیستیم (منظورم اکثریت جامعه است )....... متوسط مدارک تحصیلمان ٬سطح زندگی ها بالا رفته ٬مردم مدرن تری شده ایم از آخرین تکنولوژی ها در زندگی بهره می گیریم .....اما آیا واقعا شعور اجتماعی و فرهنگمان هم به همین میزان رشد کرده است ؟...... به همین خاطره که می گم رسیدن به دموکراسی در ایران راهی بس طولانیه ....متاسفانه رژیم کنونی و قبلی ها مغز مان را ٬نوع تفکرمان را بیمار کرده اند مغز همه ما به ویروس دیکتاتوری آلوده است!!